Dengan segala hormat kepada timbalan presiden MIC dan anggota parlimen Tapah M Saravanan, saya berbeza pendapat dengan cadangannya untuk menamakan semula Lebuh Ampang di Kuala Lumpur sebagai Chetty Street.
Ya, saya setuju bahawa komuniti Chettiar pernah memonopoli Lebuh Ampang, atau “Chetty Theru,” semasa tempoh penjajahan dan pascapenjajahan.
Malah, di bandar-bandar utama di Semenanjung Tanah Melayu, jalan-jalan tertentu dikuasai oleh komuniti Chettiar sebagai pemberi pinjaman wang.
Walaupun saya setuju bahawa Chettiar membentuk segmen yang kaya dalam populasi Tamil di negara ini, bertentangan dengan apa yang diperkatakan, mereka tidak terlibat dalam sebarang aktiviti keusahawanan atau perindustrian utama.
Aktiviti perniagaan mereka terhad, terutamanya kepada pemberian pinjaman wang untuk mereka yang memerlukan modal.
Rekod sejarah menunjukkan bahawa aktiviti pemberian pinjaman wang Chettiar telah meluas di negara ini, sehingga menimbulkan kebimbangan kepada pihak berkuasa penjajah.
Cara dan kelajuan tanah pertanian Melayu telah dilucuthakkan kepada Chettiar kerana tidak membayar pinjaman ialah sebab utama di sebalik pengenalan undang-undang Rizab Melayu pada awal 1900-an.
Undang-undang itu melarang bukan Melayu daripada membeli tanah yang dikhaskan untuk petani Melayu.
Chettiar bukan komuniti yang terlibat dalam aktiviti perindustrian di negara ini. Mereka, seperti Chettiar di Burma, pada dasarnya pemberi pinjaman wang. Selepas tanah dimiliknegarakan di Burma, komuniti Chettiar menjadi lebih konservatif dan berhati-hati tentang sifat pelaburan mereka.
Seperti dalam kes di Burma, ramai Chettiar menjual hartanah dan berhijrah ke India pada sebelum dan selepas kemerdekaan politik.
Walaupun Chettiar ialah pemberi pinjaman wang yang mapan, saya benar-benar ragu mereka melaburkan modal dalam usaha keusahawanan atau perindustrian utama di negara ini.
Saya fikir Saravanan, walaupun niat dia baik dalam menonjolkan nama dan sumbangan komuniti Chettiar, mungkin terlepas pandang kajian yang lebih mendalam tentang masyarakat ini.
Chettiar boleh berkembang menjadi komuniti perniagaan utama di negara ini. Tetapi malangnya, disebabkan sifat perniagaan pinjaman wangnya dan kekurangan kestabilan politik, mereka dihalang daripada membangunkan komitmen yang mendalam terhadap pembangunan pascaperang di negara ini.
Chettiar, memandangkan kekayaan dan kecenderungan mereka untuk terlibat dalam aktiviti kuil Hindu, muncul sebagai sub-komuniti Tamil yang signifikan di negara ini.
Walaupun saya tidak menentang penamaan semula Lebuh Ampang sebagai “Chettiar Street,” lebih baik untuk memilih nama-nama seperti V David, bekas kesatuan sekerja antarabangsa dan pembela hak pekerja Tamil — yang lebih penting dan sesuai.
P RAMASAMY adalah pengerusi Urimai.
Tulisan ini tidak semestinya mencerminkan pendirian Malaysiakini.
